Zelfzorg: helpende ingrediënten.
Zelfzorg is geen gemakkelijke voor mij. Ik denk dat dit komt omdat ik nooit echt leerde luisteren naar wat ik voelde, wat ik wou of wat ik nodig had. Het is nog maar sinds korte tijd dat ik hier enorme positieve sprongen in maak. En door hierin te groeien, leer ik ook te zorgen voor mezelf. Wat heb ik intussen geleerd? Wat lijkt mij te helpen? Het begint bij mij dus bij voelen hoe het met mij zit op dit moment. Een simpele truc die mij helpt is stilstaan bij de volgende vraag: 'Als straks baby Marcel ongedurig is, huilt, ontroostbaar is, ... heb ik er dan reserve voor?'. Is het antwoord ja: dan hoef ik nu geen speciale aandacht te besteden aan zelfzorg. Is het antwoord nee of half-en-half: dan is het tijd om te rusten. Nee, niet eerst nog de afwas doen, niet eerst nog opruimen, niet eerst nog iets eten, ... Nee, want voor ik het weet, is mijn 'tijd' om even te rusten voorbij, en is mijn reserve nog kleiner geworden. Ik moet rusten, NU. Hoe doe ik dit? Dat kan